Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου, 2024

Το καρέ της… Ευτυχίας

Ο τίτλος είναι παραπειστικός, ειδικά για τους απρόσεκτους που τυχόν δεν έχουν παρατηρήσει το κεφαλαίο αρχίγραμμα στην «Ευτυχία». Το άρθρο αφορά στην κινηματογραφική «Ευτυχία». Το δε καρέ, δεν έχει να κάνει με το ότι η Παπαγιαννοπούλου υπήρξε σεσημασμένο χαρτόμουτρο, αλλά με τέσσερις πολύ σοβαρούς (λέμε τώρα…) λόγους για να δείτε κάποια στιγμή της ζωής σας την ταινία.

Λόγος πρώτος:

Μέσα σ’ έναν μήνα «έφυγαν» η Κατερίνα Ρουκ – Αγγελάκη και η Κική Δημουλά και σπάραξαν τα σόσιαλ από τις οιμωγές των -ντεμέκ- φανατικών της ποίησης. Επειδή δεν «λέει» να πέσετε κατευθείαν στα βαθειά, ας ξεκινήσετε με κανένα πιο εύπεπτο στιχάκι. Το «Είμ’ αϊτός χωρίς φτερά», λ.χ., είναι ό,τι πρέπει -νομίζω- για αρχή.

Λόγος δεύτερος:

Η εκπληκτική, τωόντι, ερμηνεία της Κάτιας Γκουλιώνη. Η εν λόγω παίζει με όλο της το είναι: με τη φωνή, με τις μούτες, με τις σιωπές, με το σώμα, με τα πάντα όλα. Καλός, αλλά δεύτερος, και ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, ως βιβλιοφάγος – μπάτσος – δεύτερος σύζυγος της ηρωίδας.

Λόγος τρίτος:

Για να πείτε στους φίλους σας ή στις φίλες σας, τι… γατάκι είναι αυτός ο Αγγελος Φραντζής, ότι εσείς θα μπορούσατε να χειριστείτε με μεγαλύτερη μαεστρία το κόνσεπτ και να σκηνοθετήσετε το φιλμ απείρως καλύτερα. Και, πού ξέρετε, μπορεί να την πείσετε την παρέα. Θα της εξηγήσετε, βεβαίως, ότι δεν το χωράει ο νους πώς γίνεται η Ευτυχία στα 30, που την υποδύεται η Γκουλιώνη, να καμπουριάζει, να μιλάει βραχνά κ.λπ. και στα 60, που την υποδύεται η Καραμπέτη, να είναι ευσταλής -άσε που φοράει αυτό το χαρακτηριστικό καπελομάντιλο (ή όπως το αλλιώς το έλεγαν στην εποχή της γιαγιάς) το φοράει όλη την ώρα, στην κουζίνα και… παντού. Πολλά μπορείτε να πείτε. Kαι ακόμη περισσότερα να βρείτε, από πραγματολογικά λάθη, άχρονο «κάδρο» με μηδαμινή απουσία κοινωνικοπολιτικού πλαισίου (ανεπίτρεπτο για βιογραφία) μέχρι οτιδήποτε.

Λόγος τέταρτος:

Οι δύο Ευτυχίες του Φραντζή -Γκουλιώνη και Καραμπέτη- φουμάρουν ακατάπαυστα στα 123 λεπτά της ταινίας. Ισως λοιπόν να είστε ενώπιον μία ιστορικής πρόκλησης. Στον κινηματογράφο του μέλλοντος, το κάπνισμα στο εκράν θ’ απαγορεύεται διά ροπάλου. Συλλεκτική, επομένως, η εμπειρία…

Συλλεκτική, γενικώς, η εμπειρία…

 

Νίκος Ντίνας

Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook , έλα στην ομάδα μας Woman_m και ακολούθησε μας στο Instagram γιατί το megeia σε πάει παντού!

Exit mobile version